i
Bij onderhandelingen of zelfs tijdens de uitvoering van (loon)akkoorden in de social profit is er steeds de traditionele jacht op financiële middelen om de maatregelen te bekostigen. Denk maar aan het nodige kunst-en vliegwerk om het 'Project 600' te laten voortbestaan. Hiervoor werd er al de nodige financiering voor een periode van 14 maand en 10 dagen bij elkaar gesprokkeld. Een duwtje in de rug van de regering was echter nodig om dit probleem aan te pakken; wat zou er zonder de mobilisatie op 30 april gebeurd zijn?
iOndertussen is het al sinds 2002 geleden dat er in de federale sectoren nog een loonsverhoging (van 1%) werd doorgevoerd. Ondertussen heeft het ABVV al een schot voor de boeg gelost voor de onderhandelingen voor het IPA 2009-2010: een loonsverhoging van 10% verspreid over 2 jaar (dus 5% per jaar) om het verlies aan koopkracht te compenseren in de profitsectoren.
i
i
Terwijl moeten we het in de social profit stellen tot 2010 met de apenootjes van de attractiviteitspremie en een zeer marginale verhoging van de extra-prestaties. Ons gezond verstand (en dat komt heus niet van bij Lijst Dedecker!) zegt ons dat we het geld moeten halen daar waar het zit.
ii
ii
In een artikel in De Morgen van 17 juni doet men een boekje open over de fraude in de gezondheidszorg. Hier worden alvast mooie bedragen genoemd die al heel wat (financiële) noden in onze sector zouden kunnen oplossen. Er zou naar schatting 1 procent van het budget van de ziekteverzekering op jaarbasis verloren gaan aan corruptie en fraude in de gezondheidszorg. Dat is ongeveer 220 miljoen euro of 8,8 miljard oude Belgische Frank per jaar. Dit is echter een zeer voorzichtige schatting die gebaseerd is op de extrapollatie van vaststellingen van officiële klachten tussen 2003 en 2007. In de andere Europese landen loopt het fraudepercentage op tussen 3 en 5% van het totaalbudget van de ziekteverzekering. Naar België vertaald zou dit concreet betekenen: tussen de 26,4 miljard BEF en 44 miljard BEF…
iJaarlijks worden er in België gemiddeld 1200 officiële klachten ingediend bij het RIZIV. Op jaarbasis recupereert het RIZIV ongeveer 5 miljoen euro bij 130 zorgverstrekkers die veroordeeld zijn wegens fraude of ernstige fouten: een peulschil dus.
1
1
De meest voorkomende vorm van fraude is het aanrekenen van prestaties die niet geleverd zijn. Over de meer subtiele vormen van fraude waarbij men een vraagteken kan zetten bij het nut van bepaalde prestaties zullen we maar zwijgen ... 'Therapeutische hardnekkigheid' past alvast in dit rijtje. Onderzoeken (die op de koop toe doorgaans door verpleegkundigen uitgevoerd worden zoals bloedafnames, EKG, EEG, medische beeldvorming...) waarbij achteraf de arts de moeite niet doet om de resultaten te bekijken (maar wel het geld op zak steekt) : hoe moeten we dat noemen? In deze optiek lijkt 1% fraude in het totaalbudget van de gezondheidszorg maar het topje van de ijsberg.