Sinds enige jaren neemt ons ziekenhuis deel aan een onderzoek van het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid betreffende registratie van prikaccidenten. En wat blijkt? Voor de cijfers van 2007 is ons ziekenhuis koploper wat betreft relatief aantal prikaccidenten.Ons ziekenhuis steekt er letterlijk en figuurlijk uit op de grafiek waar men de cijfers van de deelnemende ziekenhuizen samengezet heeft volgens een vaste bewerking (per jaar, per 100 verpleegkundigen) Dit resultaat kan je interpreteren zoals het gekende: "Het glas is halfvol of halfleeg."
Onze directie opteerde uiteraard voor de positieve benadering ... Het wil immers zeggen dat de prikaccidenten in ons ziekenhuis zeer goed geregistreerd en opgevolgd worden! (in tegenstelling tot de andere ziekenhuizen?) Voor deze bewering is echter geen bewijs. Een ander argument om dit resultaat te minimaliseren was het feit dat door de jaren heen er steeds minder ziekenhuizen aan het onderzoek deelnemen. Eigenaardige hersenkronkel: of men nu het hoogste scoort op neem nu 10 ziekenhuizen of op 33 ziekenhuizen: men blijft de eerste...
Verder vernamen we op het CPBW dat het aantal slachtoffers van prikaccidenten in ons ziekenhuis bij niet-verpleegkundigen (onderhoud, logistiek...), dus bij mensen die in principe niet rechtstreeks in contact komen met naalden, vrij hoog ligt: ongeveer de helft.
Zou de toegenomen werkdruk in ons ziekenhuis iets kunnen te maken hebben met het minder zorgvuldig omgaan met naalden? Nobody knows...
Verder wist men ons ook te melden dat in Nederland 1 op de 10 prikaccidenten aanleiding geeft tot effectieve besmetting met HIV, Hep B, Hep C... Voor België bestaan er geen cijfers. Het is alvast een illustratie dat men een prikaccident niet lichtzinnig moet opvatten.
De overheid is aan het onderhandelen met de industrie om de prijs van (de veel duurdere) veiligheidsnaalden substantieel te drukken om een eventuele toekomstige verplichting van veiligheidsnaalden in onze sector ook betaalbaar te maken. Veiligheidsnaalden hebben een kliksysteem met een cap dat na gebruik onmiddellijk op een veilige manier over de naald kan geschoven worden. Zulke naalden worden al jarenlang gebruikt in psychiatrische ziekenhuizen als men met agressieve patiënten te maken heeft: de kans op een prikaccident in het 'tumult' is immers groter dan in 'normale omstandigheden'.
Dus de gouden raad van tante Kaat: Geef bij een prikongeval dit als de bliksem aan zodanig dat het kan opgevolgd worden!
